Dziady – przedchrześcijański
obrzęd zaduszny, którego istotą było "obcowanie żywych z umarłymi", a konkretnie nawiązywanie relacji z duszami przodków (dziadów), okresowo powracającymi do swych dawnych siedzib. Celem działań obrzędowych było pozyskanie przychylności zmarłych, których uważano za opiekunów w sferze płodności i urodzaju. Nazwa "dziady" używana była w poszczególnych gwarach głównie na terenach
Białorusi, Polesia, Rosji i Ukrainy (niekiedy także na obszarach pogranicznych, np.
Podlasie,
Obwód smoleński,
Auksztota), jednak pod różnymi innymi nazwami (pominki, przewody, radecznica,
zaduszki) funkcjonowały bardzo zbliżone praktyki obrzędowe, powszechne wśród
Słowian i
Bałtów, a także w wielu kulturach europejskich, a nawet pozaeuropejskich.
W tradycji słowiańskiej święta zaduszne przypadały od trzech do sześciu razy w roku – w zależności od danego regionu. W Polsce najważniejsze obrzędy obchodzono:
- wiosną święto zmarłych obchodzono w okolicach 2 V (zależnie od faz księżyca);
- jesienią Dziady obchodzono w noc z 31 X na 1 XI, zwaną też Nocą Zaduszkową, Zaduszki, Zaduszki jesienne, Święto zmarłych, co było przygotowaniem do jesiennego święta zmarłych, obchodzonego w okolicach 2 XI (zależnie od faz księżyca).
Źródło;https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziady_(zwyczaj)
